آیا فردی که دچار مرگ مغزی شده است، نفس میکشد؟
در پی انتشار خبری با تیتر «مرگ مغزی صابر کاظمی تأیید شد، او هنوز نفس میکشد» در برخی رسانهها، پرسشی مهم در افکار عمومی شکل گرفته است: آیا انسان مرگ مغزی واقعاً نفس میکشد؟
پاسخ علمی و قطعی این پرسش خیر است.در وضعیت مرگ مغزی، تمامی فعالیتهای مغز و بهویژه ساقه مغز ــ که مسئول کنترل تنفس، هوشیاری و عملکرد حیاتی بدن است ــ بهطور کامل و غیرقابل بازگشت از بین میرود.به عبارت دیگر، مغز که فرماندهنده اصلی حیات است، دیگر هیچ عملکردی ندارد.
تپش قلب یا حرکت قفسه سینهای که در این بیماران مشاهده میشود، نتیجه عملکرد دستگاههای کمکی مانند وِنتیلاتور (دستگاه تنفس مصنوعی) است که بهصورت مکانیکی هوا را وارد ریهها میکند. این تنفس ظاهری هیچ نشانهای از حیات واقعی نیست و فرد در حقیقت از نظر علمی و پزشکی درگذشته است.
وضعیت مرگ مغزی را میتوان به شاخه گلی تشبیه کرد که از ریشه جدا شده است؛ ممکن است برای مدتی کوتاه طراوت ظاهری خود را حفظ کند، اما زندگی در آن پایان یافته است.
بر اساس آمارها، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از مرگها در بخشهای مراقبت ویژه (ICU) بهصورت مرگ مغزی رخ میدهد.تا امروز، در واحد فراهمآوری اعضای پیوندی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری بیش از ۲۶۰۰ نفر از بیماران مرگ مغزی با اهدای اعضای خود، زندگی دوبارهای به بیماران نیازمند بخشیدهاند.این واقعیت یادآور آن است که پایان راه یک انسان میتواند آغاز زندگی برای چندین انسان دیگر باشد.
ازاینرو، رسانهها در بازتاب اخبار مرتبط با مرگ مغزی باید با دقت علمی، حساسیت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی عمل کنند.انتقال درست مفاهیم پزشکی در حوزه مرگ مغزی نهتنها باعث آرامش و اطمینان خاطر خانوادهها میشود، بلکه میتواند امید را در دل بیماران چشمانتظار پیوند زنده کند.
نظر