در ابتدای کار تعداد اعضای اهدایی خیلی پایین بود و به دلیل شرایط خاص ناشی از کمبودهای جنگ و مشکلات اقتصادی اهدای زنده به عنوان یک راه جایگزین در دهه 60 رواج بسیاری پیدا کرد. اما با فعالیت هرچه بیشتر مراکز اهدای عضو به تدریج سهم بهتر و بیشتری از اهدا کنندگان عضو به موارد مرگ مغزی تخصیص پیدا کرد تا آنجا که در سال گذشته تعداد اهداکنندگان مرگ مغزی بیش از 50 درصد کل اهداکنندگان عضو ایران را تشکیل دادند که این موفقیت بسیار بزرگی است.
از نظر آمار کلی ایران در آسیا رتبه 1 اهدای عضو از موارد مرگ مغزی را دارد و تعداد اهدا به ازای هر یک میلیون جمعیت کشور ما در سال گذشته، برای اولین بار رتبه 11.9 چیزی نزدیک به 12 رسیده که با اختلاف بسیار زیاد، رتبه 1 آسیا از آن کشور عزیزمان ایران است.
