سهیلا حسن پور
نبض نفس
چهارشنبه‌ها: دلنوشته‌ای برای نبض دوباره‌ی زندگی
حصار زندگی کوتاهه
اما بین زمین و آسمون اسیری….
گاهی برای لمس دلدادگی باید بخاطر کسی بمیری،
نمیشه دنیا رو بسازی اما میشه که یه کلبه رو آباد کرد
من که اسیر قفسم می‌فهمم باید کبوترهارو آزاد کرد….
پایان خوب قصه‌ی کسی باش که کوله بارشو یه عمره بسته،
روزای تقویمشو خط می‌زنه، چشم انتظار مردنش نشسته
نبض نفس بریده‌ی یه آدم داره دل تو رو صدا می‌کنه….
- سهیلا حسن پور