وبسایت رسمی مرکز اهدای عضو

در اپیزود اول به پیشینه ی پیوند در جهان خواهیم پرداخت و اولین تلاش‌ها در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.

 یکی از چالش‌های بزرگ علم پزشکی از گذشته تابه‌حال، پیدا کردن راهی به‌منظور درمان بافت‌های آسیب‌دیده یا جایگزین ساختن بخش‌های پیر و ‌ناکارآمد است.

در گذشته به این منظور تلاش‌های گسترده‌ای صورت گرفته است از جمله:

•  اولین اشاره تاریخی به مهندسی بافت، نقاشی معروف آنجلیاک _278 م با عنوان ((شفا از جاستینین)) است که برادران قدیس دامین و کیهان را در حال پیوند دادن قطعه هموگرافت به روی یک سرباز مجروح نشان می‌دهد.
• پای کاپوآ قدیمی‌ترین اندام مصنوعی است که از چوب و برنز ساخته‌شده و به 300 سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.
•  در طی دوران تحول از قرون وسطی به دوره رنسانس در اروپا، این تفکر را که با استفاده از کیمیاگری می‌توان موجود زنده تولید شود توسط تعدادی از دانشمندان شکل گرفت.

با پیشرفت علم پزشکی، پزشکان به این نتیجه رسیدند که علاوه بر روش‌های رایج برای حفظ جان بیمار مانند کنترل عفونت و خونریزی، برای برگشت بیماران به یک زندگی نرمال و عادی باید یکسری روش‌های بازسازی، ترمیم و تعویض به این روش‌ها اضافه گردد. این تفکر به‌خصوص بعد از جنگ جهانی دوم در سال 1945 و افزایش تعداد مجروحین و معلولین قوت یافت.

امروزه پیوند بافت یک امر ضروری و اجتناب‌ناپذیر است که در این ‌بین پیوند استخوان به علت کاربردهای فراوان از جایگاه خاصی برخوردار است. بیماری‌ها، آسیب‌دیدگی‌ها و تروما می‌تواند منجر به آسیب و دژنراسیون بافت‌ها در بدن انسان شوند که برای تسهیل ترمیم، تعویض و یا بازسازی آن‌ها نیاز به درمان‌هایی است که درمان به‌صورت پیوند بافت مطرح شد و انواع پیوند بافت برای جبران این مشکلات به وجود آمد.

از جمله علوم مربوطه در این زمینه بیوتکنولوژی پزشکی، مهندسی بافت و پزشکی بازسازی میتوان اشاره کرد که در ایپزود بعد به توضیح این علوم خواهیم پرداخت.

 

پژوهشگر: مهدیه حضرتی، مسئول آموزش و شناسایی واحد فراهم‌آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

تنظیم خبر: مهسا ترابی سرگروه خبر شورای فرهنگی واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری