وبسایت رسمی مرکز اهدای عضو

شش بیمار چشم‌انتظار با عمل اهدای عضو مهناز لطیفیان ۳۹ ساله و دکتر مجید جان‌نثاری 59 ساله در بیمارستان مسیح دانشوری زندگی دوباره را تجربه کردند.
به گزارش شورای فرهنگی واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری قصه اهدای عضو گره خورده به زندگی افرادی که در مرگشان، زندگی نهفته است و این نفس را بدون هیچ چشم داشتی به کالبد بیماران نیازمند می‌دمند.
اهدای عضو از ارزشمندترین و زیباترین فداکاری‌های انسانی و اوج بخشندگی است؛ کاری که شاید سخت‌ترین و تلخ‌ترین لحظه زندگی خانواده یک فرد دچار مرگ مغزی باشد.
31 اردیبهشت ماه، اتاق عمل بیمارستان مسیح دانشوری شاهد اهدای هدایایی به قیمت حیات، از کالبد به شش بیمار چشم‌انتظار بود؛ سپیدپوشی که نه تنها در طول حیات خود به انسان‌ها جان می‌بخشید بلکه در ایستگاه پایانی نیز به سه هم‌نوع دیگر زندگی دوباره بخشید.
تنها راه ادامه حیات برای بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته کلیه و کبد، پیوند عضو است؛ هر سال تعداد زیادی از بیماران نیازمند به پیوند عضو که در لیست انتظار هستند، جان خود را از دست می‌دهند و این در حالی است که اعضای سالم برخی افراد دچار مرگ مغزی، زیر خاک مدفون می‌شوند.
همزمان با روز ملی اهدای عضو، دو مورد مرگ مغزی که در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری گزارش شد؛ جایی که مرگ مغزی دکتر مجید جان‌نثاری (متخصص طب اورژانس) ۵۹ ساله که با سابقه فشار خون در حدود ۱۰ ماه پیش به دنبال خونریزی مغزی تحت جراحی مغز (کرانیوتومی) قرار گرفته بود، با رضایت اولیای دم در ۳۱ اردیبهشت‌ماه در واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واقع در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری اهدای عضو شد.
 وی در زمان حیات با دریافت کارت اهدای عضو به صورت آگاهانه و بیان نظر خود به خانواده تا حدود بسیار زیادی مسیر را برای زندگی بخشی پس از مرگ مغزی راحت کرده بود به طوری که پس از تایید مرگ مغزی خانواده با آگاهی از این تصمیم به آخرین وصیت وی عمل کردند و رضایت به برداشت سه عضو حیاتی کبد و کلیه‌ها دادند.
دومین مورد اهدای اعضا نیز در این روز با رضایت آگاهانه خانواده متوفی مرگ مغزی مهناز لطیفیان، ۳۹ ساله ثبت شد.
لطیفیان به دلیل خونریزی مغزی دچار مرگ مغزی شد و پس از شناسایی توسط همکاران واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و طی شدن فرآیند تایید مرگ مغزی با رضایت اولیای دم دومین اهدایی روز ملی نیز سه عضو حیات بخش به بیماران نیازمند هدیه کرد.
این اعضای اهدایی همانند دکتر جان‌نثاری کبد و کلیه‌ها بود. خانواده لطیفیان نیز همانند خانواده جان‌نثاری با توجه به شناخت کافی از مرگ مغزی با اهدای اعضای وی موافقت کردند.
دکتر داود تاسا فلوشیپ پیوند کبد و یکی از اعضای تیم پیوند بیمارستان مسیح دانشوری  جداسازی عضو پیوندی از بیمار مرگ مغزی را ناراحت کننده و پیوند آن عضو به بیمار نیازمند را موجب مسرت و خوشحالی می‌داند و می‌گوید: این که هر فرد سالمی ممکن است بر اثر اتفاق ناگواری به مرگ مغزی دچار شود، از نظر بنده یک موهبت الهی است.

تصمیمی به نشانه امانتداری
وی ادامه می‌دهد: مرگ امری اجتناب ناپذیر و غیرقابل گریز است و اگر با اهدای زندگی به افراد دیگر همراه باشد، لطف خداست. شاید برای این نوع مرگ که تا دو یا سه روز خونرسانی به اعضای بدن صورت می‌گیرد و ارگان‌ها و نسوج سالم قابل پیوند به بیماران است، هیچ اسمی نتوان انتخاب کرد، اما تصمیم فرد پیش از مرگ مغزی و اطرافیانش پس از تایید مرگ مغزی عزیزشان، نشان از ادای امانت‌ دارد.
دکتر تاسا با بیان اینکه جداسازی عضو پیوندی از بیمار مرگ مغزی لحظه دردناکی است، می‌گوید: در مقابل این حس، شوق امید به زندگی در فرد بیماری که به دلیل نارسایی کبدی و کلیوی، خونریزی‌های گوارشی، درد، تهوع، تنگی نفس و بسیاری علایم دیگر را تجربه می‌کند، به اعضای تیم جراحی انگیزه دوباره می‌بخشد. هر روزی که برای این افراد بدون درد می‌گذرد، آرامش و بهشتی ابدی برای فرد و خانواده اهدا کننده به دنبال دارد.
به گفته عضو تیم جراحی بیمارستان مسیح دانشوری، داغدار شدن رویدادی طبیعی است که برای هر انسانی رخ می‌دهد، اما توفیق تصمیم برای اهدای عضو عزیز نصیب هرکسی نمی‌شود.
نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که عدم دریافت مفهوم مرگ مغزی به‌عنوان یکی از تابلوهای مرگ و انکار مرگ در مواجهه با تابلوی مرگ مغزی، مهم‌ترین عامل در پایین بودن آمار موافقت با اهدای عضو در سال‌های آغازین فعالیت واحدهای فراهم آوری اعضا بوده است و داشتن بینش کافی از مرگ مغزی و افتراق آن با حالت‌های کاهش سطح هوشیاری کمک شایانی به برداشت اعضا با کیفیت و کمیت مناسب‌تر خواهد کرد.
فرهنگ‌سازی در زمینه اهدای عضو سال‌هاست انجام می‌شود، اما نیاز است تا بیش‌ از پیش نسبت به این امر آگاهی‌بخشی صورت گیرد.
با توجه به اینکه فرهنگ یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که می‌تواند در جریان اهدا عضو کمک‌کننده باشد، دریافت کارت اهدای عضو و رضایت اولیای دم برای اهدای اعضای آن‌ها را می‌توان الگوی بسیار موثری برای ترویج فرهنگ اهدای عضو در جامعه دانست.