جان آفرین عباس عطایی، جوان ۳۱ ساله ناجی بیماران نیازمند عضو پیوندی شد.
مه ما هم بعد از مدتی کوتاه بار سفر بسته و از این جهان...
همانطور که از قدیم گفته‌اند عمر دست خداست و هیچ کس نمی‌داند کی و چطور پیمانه زندگی‌اش لبریز می‌شود؛ همه ما هم بعد از مدتی کوتاه بار سفر بسته و از این جهان، راهی خاکی می‌شویم که از آن زاده شدیم و بعد از مدتی مثل میلیون‌ها انسان دیگری که پا به این کره خاکی گذاشتند، جوری فراموش می‌شویم که انگار از اول نبوده‌ایم. موریانه‌ها هم که گویی سوگند خوردند تا در دل خاک چیزی از جسممان باقی نگذارند. اما در این بین داستان عباس عطایی بعد از ۳۱ سال زندگی، با اعلام رضایت به مادرش برای اهدای اعضای بدنش، قبل از مرگ، متفاوت‌تر از همه ما به پایان می‌رسد.
مرگی که بعد از خونریزی داخلی به سراغ عباس عطایی می‌آید نام او را با تولدی دوباره در جان دیگران زنده می‌کند.
- متن خبر به قلم مطهره حیدری