وبسایت رسمی مرکز اهدای عضو

 

آری، چه خوش گفت حضرت حافظ برای آن‌هایی که وقتی عشق در لحظه لحظه زندگیشان جاری می‌شود، مرگ را می‌توان آغاز حیات معنوی‌شان در جهان مادی دانست.  آن‌هایی که بعد از سال‌ها تلاش و مجاهدت در راه اعتقاد و اهدافشان از هیچ چیزی دریغ نکردند و حتی بعد از مرگ هم باز مصرانه اعتقادشان را ادامه دادند.

جان‌آفرین‌ علیرضا رمضانی هم در این میان بعد از حدود ۲۶-۲۵سال پرستاری در بیمارستان امام حسین(ع) تهران و همچنین ۱۰سال  فعالیت در واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی جهت شناسایی موارد مشکوک به مرگ مغزی، یکی از همان‌هایی است که حافظ از سال‌ها قبل مژده ماندگاری‌اش را داده بود.

علیرضای عزیز  در ۲۵دی‌ماه سال جاری، بعد از ایست قلبی، با رضایت و بزرگواری خانواده داغ‌دارش همچون پروانه‌ای عاشق، پیله تنش هم وقف معلولان شد تا برای همیشه نامش در میان اهدا کنندگان نسج زنده بماند. 

روحش شاد و یادش گرامی.

 

• متن خبر به قلم مطهره حیدری