وبسایت رسمی مرکز اهدای عضو

"چشم‌هاي خيس اشك، چهره‌های به ظاهر غمگین اما در باطن خوشحال از این همه گذشت و فداکاری " اين تصويري است پاك و زلال در زمان روبرو شدن دو خانواده دهنده عضو و گیرنده عضو پیوندی در سالن کاخ مظفری بيمارستان دكتر مسيح دانشوري که 2 آبان ماه به وقوع پیوست.
به گزارش روابط عمومی مرکز و بنا بر اعلام "دکتر فرحناز صادق بیگی" رئیس واحد فراهم‌آوري اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اين مراسم که به درخواست هر دو خانواده انجام پذیرفت در هیچ کجای دنیا مرسوم نمی باشد که گیرنده عضو و اهدا کننده ارگان با هم روبرو شوند.
دکتر صادق بیگی اظهار داشت: این خانواده ها به طور کاملاً تصادفی با هم آشنا شده اند و بنا بر درخواستی که از این واحد داشتند ملاقاتی اتخاذ شد تا به طور رسمی یکدیگر را ملاقات نمایند.
رئیس واحد فراهم آوری اعضای پیوندی تصریح کرد: در حال حاضر 26 هزار نفر در لیست انتظار پیوند هستند كه متاسفانه روزانه 10 نفر در لیست انتظار پیوند به علت کمبود و یا فقدان عضو پیوندی فوت می کنند ، لذا با توجه به ايثار و بخشندگي هموطنان عزیز كشورمان در اين امر مقدس، اگر فرهنگ اهدای عضو در جامعه ترویج داده شود انشاءالله به جایی خواهيم رسيد که بتوانيم از مرگ اين عزیزان در لیست انتظار پيوند جلوگیری نماییم.
صادق بیگی افزود: سالانه حدود 4 هزار تا 8 هزار  نفر دچار مرگ مغزی می شوند که از این تعداد تقريبا نيمي از آنها يعني حدود 2 هزار تا 4 هزار نفر قابليت اهداي عضو را دارند،  اما از اين تعداد فقط حدود 800-700 نفر رضایت به اهدای عضو می دهند.
این عضو هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خاتمه اظهار داشت: هر نفر به طور بالقوه می تواند جان 8 نفر را از مرگ نجات بدهد. انشاالله با ترویج درست فرهنگ اهدای عضو شاهد تولد دوباره عزیزانی باشیم که از مرگ عزیز دیگری جان می گیرند.
گفتنی است در این حاشیه مراسم هر دو خانواده با یکدیگر از نزدیک آشنا شدند که حس و حال آنها غیر قابل توصیف می باشد.

در  آبان ماه سال ۹۵ خانواده بزرگ اهدای عضو بیمارستان مسیح دانشوری،پذیرای دو خانواده ارجمند میرمحمدی و عسگری بودند.

مادر مهدی میرمحمدی،نوجوان ۱۶ ساله ای که در اثر سانحه تصادف مرگ مغزی شده بود اما در ازای آن جان چند نفر را نجات داده بود،با فرزند جدید خود دیدار کرد.فرزندی که گویی مهدی است که قد کشیده و به دیدار مادر آمده.

حالا قلب مهدی مهربان،در سینه مرتضی 28 ساله میتپد...قلبی که شاید معجزه خداوند و هدیه ای آسمانی از طرف خانواده ای بزرگ دل بوده برای مرتضی،که در لیست انتظار بود و با بیماری اش دست و پنجه نرم میکرد و در سالگرد ازدواجش به مرتضی ، خانواده و نوعروسش اهدا شد.

چقدر لحظه دیدار مادر با فرزندش و شنیدن صدای تپیدن قلب عزیزش در سینه دیگری پس از دوسال دور از تصور اغیار است؛این خانواده با دیدار پر مهر خود و عاشقانه های مادر و فرزندی،لحظات پر احساس پر اظطراب و پر از اشک ها و لبخندها آفریدند .

 خانواده بزرگوار اهدا کننده با عمل خود فعل بخشش را به معنای تمام صرف کردند؛حالا باید مرتضی و افرادی که دیگر اعضای مهدی و امثال مهدی را دارند، امانت داران خوبی باشند همانگونه که مرتضی به خوبی قدر میداند و سلامتی خود را مدیون مهدی و خانواده ای میباشد که باعث شدند زندگی خود را از نو آغاز کند.

امید است که با فرهنگ سازی به درجه ای از فرهنگ برسیم که هر فرد خود را مسئول نجات جان همنوعان خود بداند. ،همانطور که خانواده مهدی پس از اهدای زندگی ،خود نیز کارت اهدای عضو دریافت کردند گرچه این بزرگواران به خوبی و کمال و با عمل خود بخشندگی را معنای دیگر بخشیدند .